شادمانه هایم را باد برده است
و تو لبخند را از لبانم می دزدی
می گویی « بخند تا بمانم »
افسوس تملق نمی دانم
شادمانه هایم را باد برده است
و باران میهمان نگاهم شده
گفتی « از بارانی دلت سخن نگو »
سکوت می کنم
راضی باش
(
X
خیلی قشنگ مینویسی
در ضمن نوشته های قبلیت هم عالی بود
خوشحالم که اینجا رو پیدا کردم
به من هم سر بزن
.::شاد باشی::.
ای آن که بال بال تو را آسمان کم است
وصف تو عاشقانه ترین وصف عالم است
بی سایه ی عنایت تو ای بزرگوار
« کار جهان و خلق جهان جمله درهم است »
این نبض بی قرار به یاد تو می تپد
یه روز خودت هم از سر و صدای خودت فرار می کنی