دلم می سوزه برای خودم
برای باورهای سوخته ام، برای رویاهای بر باد رفته ام
برای ثانیه های که تک تکشان بوی یاس می دادند
برای لحظه های سبز انتظار ....
چقدر تلخ است باور مرگ معجزه
و چقدر جانکاه است خاک کردنش